Çile her nefeste hemdem insana.
Olmadı talih, yâr âbid Hasan’a.
Ayakta olan iyidir, elbet şükrede;
Söylerdi demâdem dosta, ihvana.
Arardı ahbabı, kalbinde muhabbet,
Görmezdi kusuru, velev ki zahmet.
Antalya’ya der idi diyar-ı Kerkük,
Yıllarca çekmişti vatana hasret.
Rabbine açıktı her dem, elleri.
Kalbinde eserdi îman yelleri.
Ömrünce oldu fukara-yı sâbirîn,
Dâr-ı ukbâda buldu rahmet selleri.
Göç eyledi, şimdi gönüller viran
Ömrümüz artık ebedî hazan.
Yüreklere yas, gözlere yaş doldu.
Duacıdır ona hep ehl-i zaman.
Önder SAATÇİ
hemdem: sıkı fıkı
âbid: ibadet eden
demâdem: her zaman
ihvan: kardeşler
fukara-yı sabirîn: sabreden fakirler
Dâr-ı ukbâ: öbür dünya
hazan: sonbahar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder